F A K E S M I L E


ENTRY ABOUT LINKS STUFFS FCBOOK TWITTER ASK.FM NEWER OLDER +FOLLOW

Accident

Tadaaaaaaaaaaaaaaaa. Surprise takkk. Ni bukan makeup okay. Ni sebab muka seret tar! Okay as my previous post dah story macam mana aku harungi stressss. So hari yang ditunggu tu hari selasa , dari pukul 7:30 pagi and class habis lepas isyak. Even habis class tu satu class kena marah dengan lecturer tapi aku rasa lega. LEGA SEBAB TURN AKU DAH SELESAI. Cuma tulah aku cuai. Sampai makan pon aku tak jaga. Tak makan wei nak uruskan benda yang aku tak pasti dan bukan pakar. Then nak short kan cerita, classmate ajak keluar makan. Tapi aku nak balik dulu la tukar baju solat apa semua. Kebetulan haritu miza nak stay asrama. Padahal tak pernah pon aku bawak motor sesorang balik.

So. Masa kat tempat parking tu classmate aku semua risau tengok aku. Katanya muka aku pucat. And ada yang tawarkan untuk bawak motor aku, which means aku naik kereta budak lain. Tapi aku rasa macam tak sedap pulak kan kalau lelaki hantar kat rumah perempuan malam malam. And memang aku taknaklah. Aku boleh balik sorang. Dengan confident start motor jalan.... Masatu jalan basah baru lepas hujan. Dah nak dekat sampai rumah tu ada bonggol tau. Then aku tekan break then .... bommmmm tayar aku gego and aku takdapat kawal motor lalu jatuh berdebuk. Ya Allah time tu bebetul pipi aku terlekat dekat tar. Dalam hati aku "ada orang nak tolong aku ke". And lega sebab takde yang langgar aku, or aku langgar orang or aku bawak orang. Aku rasa sakit kat lutut je. Kat lain tak rasa (yela sebab baru lepas accident kan). Tapi aku tengok ibu jari aku dah berdarah. Pipi rasa kebas je. Aku tengok sekeliling... ramainya orang! srs bersyukur sangat sebab ada yang nak tolong. Tapi tula semua lelaki. Dorang tanya apa-apa semua tak jawab. aku dah jadi macam blur dah. Aku tak fikir apa aku boleh tanya abang tu "muka saya teruk sangat ke". Lepastu dia gagap hahaha. Kelakar pulak bila ingat balik bodohnya aku. Blablabla ada kereta berhenti. Dia nak hantar aku pergi klinik tapi aku taknak sebab takutlah strangers kan. Then aku suruh hantar rumah je sebab dah dekat. Lagipun mmg tangan and kaki aku darah so tak boleh nak blawan bawak motor. And motor aku ada lagi dua orang strangers bawak. Aku tawakal jela. Dah sampai rumah tu, aku bukak pintu rumah. Housemate tengah gelak gelak tetiba semua diam tengok muka aku. 1 saat... 2 saat.. 3 saat... "MAAA KENAPA NIIII" semua lari amek tudung. Then abang yg tolong tadi balik. Srs aku tak ingat aku dah cakap terima kasih ke belum. Haih serba salah aku dibuatnya. 

So houemate yang baik hati nak hantar aku pergi klinik. Tapi aku cakap nak tukar pakaian dulu. Aku terus selak kain tengok lutut koyak siot. Tu je paling sakit aku rasa. Then baru tengok muka sendiri. Ya ampun turun hantaran! Phone yes phone. Aku tak on langsung satuhari. First aku call abah inform psl accident. Abah risau tapi dia cuma tenang dia cakap syukur kalau tak libat orang lain. And sup masuk ws banyak dari haziq. Salah satu ayat dia "Kau pergi mana pergi hosp ke". Padahal time dia hantar tu aku kat poli lagi tau. Then aku terus call. Suara dia terus berubah seh. Dia fikir aku main main mula mula. Aku taknak bagitau tapi kalau orang lain yg bagitau dia lagi lah dia risau + sedih. Habistu baru call classmate bagitau yang aku tak jadi keluar sebab takut dorang tunggu. Then zahirah call miza inform pasal aku. Rasa mcm aku kepochi pulak hahah tp nak buat mcm mana dah penting kan. Then dah salin baju dengan kain, kitaorang pon pergila klinik. Bfr tu zahirah amek miza dulu sbb miza kata dia nak balik tak jadi duduk asrama. Hee miza sayang i kan :P Blabla pergi klinik dia cucikan and bayar ratus. Huh tu je. Tak check lain pon padahal baru accident beberapa jam lepas. 

K nvm. Balik tu haziq cakap dia nak datang rumah. Aku cakap takpayah dah lewat kan. Then cakkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk


Dah ada depan rumah wei. Masa aku call dia tu, dia dekat skudai tau. Aku dekat pasirgudang. So time aku pergi klinik apa semua tu dia dah on the way. Srsly tak sangka dia risau sampai terus gerak. Even tak jauh tapi jauh la bagi akuuu lagi lagi malam. Then baru teringat aku tak makan lagi bila dia tanya. So dia belikan mcd hehehee. Thankyou haziq ! Sorry susahkan you. TAPI NAK TAHU TAK. dia gelak wei tengok aku jalan macam cacat hahaha kuaja.

Tapi tulah sepanjang malam aku dapat ws dari kawan and LECTURER. Ada lagi kepochi dalam class aku yang inform. Habis aku jadi bualan. k sekian



0 comment[s] | back to top